Zgodnie z mailową prośbą jednej z blogowiczek: uprasza się o kliknięcie TUTAJ i postępowanie według dalszych instrukcji. W imieniu przyszłej pani magister bardzo dziękuję.
A co u mnie? Żyję. Dwa miesiące temu skończyłam 25 lat (wkrótce dopadnie mnie kryzys wieku średniego). Pracuję z grupą "młodych gniewnych" i każdy kolejny dzień utwierdza mnie w przekonaniu, że studia nie nauczyły mnie nawet 1/100 tego, co jest mi w pracy faktycznie potrzebne (dysponuję za to mnóstwem wiedzy teoretycznej, która szczerze mówiąc przydaje się średnio). Nie jestem już "oficjalną dziewczyną" - kilkanaście dni temu zostałam "oficjalną narzeczoną" (choć nie wiem, dlaczego S. nie wycofał swoich oświadczyn po mojej reakcji w stylu: "co Ty, głupi jesteś?"). Jest dobrze.
Jak pisałam dziś w liście do innej bywalczyni strony blogi.pl - brakuje mi blogowania. Nie netowego pamiętnika jako takiego, ale komentarzowych wymian myśli z innymi użytkownikami. Brakuje mi wieści z Waszych światów, wiadomości, co słychać u Was - moich blogowych znajomych. Brakuje mi ludzi, których znam praktycznie tylko z liter układających się w słowa opisujące ich życie, emocje, przemyślenia... to może dziwne, ale jak najbardziej możliwe. Część z Was pewnie dobrze o tym wie.
Jednak czasu chronicznie brak. Prawdopodobnie wrócę, kiedy już nauczę się dobrze nim dysponować.
Trzymajcie się ciepło.